Rozdział 1

Drogi pamiętniku

Dziś po raz pierwszy od wypadku idę do szkoły. Spotkam tam przyjaciół i ludzi, z których nie zamieniłam w życiu ani jednego słowa i nauczycieli. Będą na mnie patrzeć ze współczuciem i pytać jak się czuję. Dziś będzie początkiem powrotu do dawnego życia. Ale jak mogę wrócić do starego życia jak już nie jestem tą osobą co kiedyś. Nie jestem Eleną Gilbert najpopularniejszą dziewczyną w szkole. Po tym co się stało, po śmierci rodziców zaczęłam doceniać  życie. Ale przetrwam, muszę przetrwać.

Elenie w pisaniu przerwały jej najlepsze przyjaciółki : Blair i Meg. To one podtrzymywały ją na duchu. Gdy była z nimi nie  mogła sobie popłakać, nie musiała nic mówić .Po prostu były. Blair to piękna dziewczyna o jasnej karnacji, niebieskich  oczach i brązowych falowanych włosach. Jest zwariowana, zabawna a przede wszystkim lubi flirtować. Tak kocha chłopaków. Ale nie na długo. Gdy któryś jej się znudzi zrywa z nim i szuka następnego. Ma podobny gust do Eleny.  Meg oceniana przez innych jako aniołek, nigdy tego nie lubiła, dlatego zawsze robiła coś żeby udowodnić że nie  jest grzeczną dziewczynką ale jest  diablicą w ciele niskiej dziewczyny z blond włosami obciętymi do ramion.
Nagle zdzwonił dzwonek na lekcję. Elena  nigdy nie lubiła tego dźwięku, uważała ze jest  okropny.Po chwili były już w klasie na zajęciach z historii. Nagle do sali wparował przystojny chłopak.
- Mama nie nauczyła,  że trzeba być punktualnym- powiedziała po ciuchu Meg.
-heheheheeh – klasa parsknęła śmiechem, ale przestała gdy nauczyciel się na nich spojrzał.
- Dzień dobry nazywam się Din.  Jestem nowy. Przepraszam za spóźnienie, Ale nie mogłem znaleźć klasy.- mówiąc to podał nauczycielowi jakąś kartkę.
- W porządku, siadaj. Na przyszłość pamiętaj, że nie toleruje spóźnień. Chłopak usiadł obok  Eleny.
-Hej jestem Din
- Elena. Witam w naszej szkole.- nie miałam ochoty z nikim rozmawiać a odpowiedziałam mu i to z entuzjazmem.
-Eleno skoro zaczęłam poznawać nowego ucznia to może oprowadzisz go  po szkole po zajęciach.
- Ale….
- Tak?
- dobrze- odpowiedziałam nie znajdując żadnej wymówki.
Przez resztę lekcji Blair wpatrzona była w tajemniczego kolegę. Prawie każdy to zauważył, ale chyba tylko nie Meg, która rysowała w swoim zeszycie serduszka.
Elena nie była zachwycona tym .Nie była w nastroju do żadnego towarzystwa a co dopiero do nowego kolesia, z którym zamieniła 1 zdanie. Dawna Elena tryskałby radością że może oprowadzić takie cicho ale nie ta nowa. Po zajęciach opowiedziała mu trochę o liceum, pokazała gdzie co jest i się rozstali.  Dla Eleny można by było powiedzieć, że to męczarnia ale dla Blair nie byłaby. Blair wychaczyła  go. A to oznaczało że musi go mieć.

Drogi pamiętniku

Kilkadziesiąt razy powiedziałam ‘’ W porządku, dziękuje’’. Kłamałam. Tak naprawdę nie jest w porządku, nie jest nawet dobrze. Ale przeżyłam. Wytrzymałam.