Rozdział 34

     Alison leżała w swoim pokoju nadal nieprzytomna. Din, Blair oraz Bree wrócili do rezydencji po rozmowie z Karen, od której dowiedzieli się, że plan zabicia Klausa może się udać. Gdy wrócili Chuck opowiedział im całą historię oraz to, ze Alison oskarża Elene. Przekazał im również, że jego dziewczyna była przez cały czas w szpitalu z ciotką, która to potwierdziła. Wszyscy rozmawiali w salonie:

- Ale dlaczego ona by kłamała? – Blair nie mogła nadal w to uwierzyć

- Znam Ali bardzo dobrze i nie mam pojęcia dlaczego to zrobiła?- wyszeptał Din

W tym momencie w salonie pojawiła się Alison. Nie odzyskała jeszcze sił, ale czuła się znacznie lepiej niż kilka godzin temu. Spojrzała na wszystkich oczami pełnymi bólu i powiedziała:

- O boże ona miała rację, że mi nie uwierzycie.

- Ali posłuchaj w krwi miałaś bardzo dużą ilość werbeny, może ona sprawiła, że miałaś halucynacje. To się zdarza.

Alison patrzyła z niedowierzaniem. Ludzie, którzy byli jej przyjaciółmi. Którzy byli jej rodziną w jednej sekundzie stali się obcymi ludźmi.

- Nie chodzi, że ci nie wierzymy, ale znam Elene od przedszkola. Przyjaźniłyśmy się zawsze. Ona nie byłaby zdolna do czegoś takiego. A po za tym ona jest człowiekiem jak by dała tobie radę?- powiedziała Blair.

- Nie to ja nie wierzę, że po tym wszystkim co razem prześlijmy trzymacie jej stronę. Bardzo dobrze wiem kto mi to zrobił i nie macie prawa wmawiać mi, że miałam halucynacje po werbenie- wykrzyczała Alison po czym spojrzała na Chucka, który nie odezwał się ani słowem.

- Mogłam się tego spodziewać, że ty też staniesz po jej stronie- powiedziała z pogardą do wampira po czym skierowała się do piwnicy, aby napić się krwi. Była wymęczona.Ten dzień sprawił jej tyle bólu. Nie chodziło  o ból fizyczny. Chociaż ten również jej doskwierał. Ale ból po stracie rodzin. Nie myślała, że wszyscy odwrócą się od niej i nie będzie miała żadnego wsparcia. Otworzyła torebkę z krwią i zatopiła się w niej zapominając przez chwilę o wszystkim.

      Następnego dnia każdy chciał porozmawiać z wampirzycą. Jednak im się to nie udało, gdyż zamknęła się w swojej sypialni, z której nie wychodziła. Wpatrywała się w niebo, gdy nagle zadzwonił jej telefon. To był Elijaha. Nie odebrała. Nie chciała z nikim rozmawiać a zwłaszcza wyjaśniać pierwotnemu , że chciała zabić jego brata.

Oczami Alison

Myślałam, ze pomału moje życie zaczyna się układać. Jednak myliłam się. Znów muszę zaczynać od początku. Tylko czy znajdę na to siły.

Elena przyszła do rezydencji. Była zszokowana wiadomością, że Alison oskarża ją. Tłumaczyła wszystkim, że to nie ona oraz, ze w tym czasie była u ciotki w szpitalu. Wampirzyca podsłuchiwała ich i zdenerwowana wybiegła do nich. Elena zobaczywszy ją podeszła do niej i z ręką na sercu powiedziała:

- Ali myślałam, że jesteśmy przyjaciółkami. Dlaczego kłamiesz? Gdybym chciała ci coś takiego zrobić to nie biegłabym do Klausa, aby cię ratować. A po za tym ja jestem zwykłam człowiekiem. Jest mi bardzo przykro.

- Noo  muszę przyznać, że niezła z ciebie aktoreczka Eleno.Jeszcze bardziej was obamuciła prawda?

Wampirzyca skierowała się w stronę schodów i zatrzymała się na chwilę, gdyż Din powiedział:

- Ali zaczekaj. Musimy porozmawiać i wszystko wyjaśnić.

- Tu nie ma nic do wyjaśnienia- odpowiedziała po czym poszła do swojej sypialni. Dwie godziny później do miasta wrócił Tyler. Od razu chcąc się ze wszystkimi zobaczyć pojechał do rezydencji braci. Był w bardzo dobrym humorze, gdyż stan zdrowia jego babci polepszył się. Gdy wszedł do salonu zastał każdego z pogrzebową miną na co chłopak powiedział:

- Co macie takie miny? Ktoś umarł?

- Tak jakby- odpowiedziała Blair po czym wilkołak usłyszał całe zajście wczorajszego dnia z tłumaczeniem Eleny. Chłopak zszokowany wstał i popatrzył na dziewczynę Chucka a następnie nic nie mówiąc pobiegł na górę do przyjaciółki. Zapukał i czekał aż Alison otworzy. Wampirzyca nie miała zamiaru tego zrobić. Myślała, że Tyler też jest po stronie Eleny i nie miała ochoty wysłuchiwać, czemu oskarżeń Eleny. Tyler pukając jeszcze raz,powiedział:

- Otwórz. Chcę z tobą porozmawiać.

Dziewczyna prędką otworzyła drzwi. Tyler zobaczył wymęczoną i zapłakaną przyjaciółkę, która patrząc mu prosto w oczy powiedziała:

- O czym. Też masz zamiar wmawiać mi, że miałam halucynacje? Bo jeśli tak to możesz sobie już iść.

- Nie jestem po ich stronie. –powiedział. Wampirzyca nie mogła uwierzyć w to co słyszy, dlatego też chłopak powtórzył jeszcze raz:

- Ali wierzę tobie.

Rozpłakana wampirzyca podeszła do wilkołaka i przytuliła go cały czas płacząc. A chłopak ciągnął dalej:

- Jeśli mówisz, że to ona to ja ci wierzę i zawsze, ale to zawsze będę po twojej stronie. Bez względu na wszystko.

- Ale Blair…..

- Bez względu na wszystko Ali.

Po godzinie Tyler i Alison wyszli z sypialni. Wilkołak trzymał w ręku walizkę dziewczyny. Wampirzyca nie odezwała się ani słowem do nikogo. Tyler to zrobił:

- Zabieram ją do siebie. Eleno nie myślałem, ze jesteś taka. Znamy się tyle czasu i nie wiedziałem, ze jesteś zdolna do czegoś takiego. A i jeszcze jedno Blair nie sądziłem, że tak postąpisz.

- Tyler…..

Blair nie zdążyła nic powiedzieć, gdyż Alison i chłopak wyszli z rezydencji. Wilkołak zawiózł ją do swojego domu. Wampirzyca wcześniej mieszkała z nim, więc czuła się komfortowo. Rozpakowała się umyła i wypiła krew, którą wzięła z rezydencji. Następnie poszła do salonu, gdzie chłopak oglądał telewizję. Usiadła obok niego i  zapytała:

- Mogę wiedzieć, dlaczego jako jedyny mi uwierzyłeś?

- Jest kilka powodów.  Po pierwsze to od dawna zauważałem, że Elena dziwnie zachowuje się w twoim towarzystwie. Tak wrogo na ciebie patrzała. A gdy pojechaliśmy do Klausa, aby cię ratować to się ociągała. Miałem wrażenie wtedy, że ona wcale nie chce abyś żyła. Po drugie Ali jesteśmy przyjaciółmi. Po trzecie chciałem, abyś się od nich wyprowadziła i zamieszkała ze mną, gdyż świetnie gotujesz i tęskniłem za twoim sałatką grecką i ciastem z jagodami.

- Nie ma to jak prawdziwy przyjaciel, który tylko czyha na ciasto z jagodami- oboje się zaczęli śmiać. Tyler przytulił wampirzycę i potem do późna oglądali filmy. Zaczęli od akcji takich jak Szybcy i wściekli czy Szklana pułapka a następnie przęśli do Zmierzchu, przy którym się śmiali jak przedstawione są w nim wampiry i wilkołaki. Chłopak sprawił, że Alison na chwilę przestała myśleć o tym co się zdarzyło. Po obejrzeniu filmów postanowiła opowiedzieć wszystko po kolei chłopakowi, gdyż mimo tego, że to sprawiało jej ból to wiedziała, że była winna Tylerowi całą prawdę. Wilkołak wysłuchał ją a następnie przytulił i powiedział:

- Jesteśmy po części jak w zmierzchu tylko, że z 4. Wilkołak i wampir najlepszymi przyjaciółmi.

W salonie Blair, Din oraz Bree rozmawiali o Alison.

- A co jeśli ona nie kłamie? Nie ma powodu dla którego miałaby to robić. -  powiedziała Bree

- Powinniśmy dać jej przedstawić jej swoją wersję zanim wszyscy staneliśmy przeciwko niej- odezwała się Blair.

- Ale jak to może być prawda? Przecież jak Elena miałaby dać radę Alison?- zastanawiał się Din.Po czym znów zawarł głos:

- Jedno jest pewne nie powinniśmy bez wysłuchania dwóch wersji postąpić przeciwko Ali. Ona należy do rodziny.

- Masz rację. Czuję się podle. Na dodatek Tyler ze mną nie rozmawia.

- Ok.Są dwie opcje: albo Alison mówiła prawdę o Elenie albo Ali miała halucynacje przez dużą dawkę werbeny. A jeśli byłaby to ta druga opcja to kto mógłby jej to zrobić?

- Znam jedną taką osobę- odpowiedziała na pytanie Bree.

- Myślisz, że to Elijaha?- zapytała zdziwiona Blair.

- Jako jedyny miał powód. Ali chciała zabić siebie zabijając przy tym jego brata.

- Czyli Elena albo Elijaha – podsumowała Bree.