Rozdział 15

---

Alison obudziła się późnym rankiem w swojej sypialni. Promienie słońca wlatywały do pokoju. Wampirzyca musiała zrobić coś ze swoim życiem. Wiedziała to. Wzięła do ręki telefon i znalazła w spisie kontaktów Tylera. Zadzwoniła do niego. Po paru sekundach odebrał. Wampirzyca usłyszała ciepły monotonny głos:

- Cześć Alison co tam ?

- Cześć. Mam do ciebie prośbę. Wiem, że możesz być zajęty, ale to sprawa życia i śmierci. Możesz się ze mną spotkać powiedzmy za godzinę- powiedziawszy to spojrzała na zegarek

- Jasne nie ma sprawy. Umówiłem się z Blair, ale przełożę to- po chwili dodał trochę zmartwionym głosem:

- Co się dzieje? – na co Alison odpowiedziała szybko wstając z łóżka i kierując się w stronę łazienki:

- Wytłumaczę ci jak się spotkamy.

Po 20 minutach wyszła z łazienki i udała się w stronę piwnicy, gdzie znajdował się zapas krwi dla niej i Chucka .. Wampirzyca wzięła torebkę RH + i poszła do salonu . Zastała tam Chucka zabawiającego się z dziewczyną, którą zahipnotyzował. W momencie, gdy weszła Alison ,wpił zęby  w szyję dziewczyny.

- Achh prosto w żyłę- powiedział oderwawszy się od szyi dziewczyny

- Chuck co się dzieje ? Myślałam, że zrezygnowałeś z żywieniem się ludźmi . Piłeś krew z torebek.

- Dlaczego miałbym się tak ograniczać. Nie mam dla kogo. A poza tym krew prosto z żył jest o wiele smaczniejsza.

Alison spojrzała na godzinę w swoim telefonie. Jeśli chciała zdążyć na spotkanie musiała już wyjść.

- Obiecaj, ze nie zrobisz nic głupiego i że odeślesz tą dziewczynę do domu całą i zdrową.

Na to Chuck z wampirzą szybkością znalazł się obok dziewczyny i powiedział do niej :

- Jak masz na imię ?

- Emma – odpowiedziała

- Widzisz Emma moja przyjaciółka chce, żebym cię pościł do domu. Chcesz tego, bo ja nie, bo ,świetnie się bawię

Zahipnotyzowana dziewczyna odpowiedziała:

- Nie chcę tego.

Chuck zwrócił się do Alison:

- Widzisz, nie chce wracać do domu

Alison musiała zostawić go samego. Opuściła rezydencje dzwoniąc do Dina:

- Cześć Din. Mam prośbę. Możesz się zająć Chuckiem, bo jakby to powiedzieć trochę zabalował.

- Nie wiem o co chodzi, bo nocowałem u Eleny. Co dokładnie zrobił

- Ok. Nie będę owijała w bawełnę. Możesz odesłać dziewczynę do domu, która jest u nas w domu, bo ja mam bardzo ważne spotkanie?

Din jęknął, bo myślał, ze jego brat pomału się zmienia i że nie wykorzystuje już ludzi. Odpowiedział :

- Ok. zajmę się tym.

Alison dotarła na spotkanie z kilku minutowym spóźnieniem. Zobaczywszy chłopaka powiedziała:

- Cześć Tay ( zdrobniła imię Tyler)

- Część Ali .Co się dzieje?

- Usiądziemy?- zaproponowała i tak zrobili:

- Kiedyś opowiadałeś mi o pewniej czarownicy, która sprawiła, ze nie musisz się już więcej przemieniać pamiętasz ?

-Tak –odpowiedział

- Masz może z nią kontakt? Numer telefonu albo adres ?

-Mogę do niej zadzwonić, ale o co chodzi Ali – martwił się o nią. Alison nie mówiła nic przez chwile. Tyler zauważywszy to powiedział:

- Jeśli mam do nie zadzwonić muszę wiedzieć, bo będzie pytała mnie o to. Możesz mi zaufać.

Alison spojrzawszy się na niego powiedziała:

- Nie mówiłam o tym nikomu, bo najpierw sama musiałam sobie wszystko ułożyć. Obiecasz, ze nikomu nie powiesz nawet Blair?

Tyler skinął głową co oznaczała, że nikomu nie powie.

-Wiesz już o Katherine i naszej więzi, ale to nie wszystko. Wczoraj w mieście pojawił się mój ojciec, który mnie zaatakował. Wiem, ze nie można go zabić, bo pochodzi z pierwszych wampirów. Dlatego chce się skontaktować z tą czarownicą. Może ona pomoże mi rozwiązać choć jeden z moich problemów.

- Jak to cię zaatakował? Nic ci nie jest ?

- Jak widać. Jedyną rzeczą która mnie pociesza, to ,to że ta suka Katherine także oberwała.

W tym momencie oboje się zaśmiali. Tylera powiedział po chwili:

- Zadzwonię do niej i zobaczę co da się zrobić.  Dam znać jak najwcześniej

Alison znowu walczyła ze sobą. Odetchnęła i powiedziała :

- Dzięki Tyler – po czym go przytuliła i dodała:

- Fantastycznie jest mieć takiego przyjaciela.

-Vice versa- odpowiedział

Pół godziny później :

Alison była już w rezydencji. Spotkała tam Dina, który wrzeszczał na swojego brata. Krzyki dobiegały z salonu, więc tam się udała. Chuck siedział na kanapie z szklanką alkoholu a Din odwrócił się do wampirzycy i powiedział:

- Dzięki, ze do mnie zadzwoniłaś. Do niego nic nie dociera.

- Hellllowww jestem tutaj i słyszę was- powiedział dolewając sobie alkoholu.

Alison spoglądając na wampira powiedziała do Dina :

-Zajmę się nim.

-Ale….

- Ciebie nie będzie słuchał. Ogarnę go jakoś. A ty idź do Eleny Pewnie się denerwuje co z Chuckiem.

- Dlaczego miałoby to ja obchodzić?

- Oł nie wiesz

- Czego nie wiem ? Powiedz.

- Ostatnio spędzali dużo czasu ze sobą. Zaprzyjaźnili się.

-Dzięki Ali

-Ale nic między nimi nie doszło wykrzyczała do wampira, który wściekle spojrzawszy się na swojego brata wybiegł z domu.

Alison odwróciła się do wampira, z którym została i westchnęła. Usiadła obok niego wydzierając mu szklankę z ręki. Był kompletnie pijany.

- Co się stało?

- A co się miała stać-odpowiedział szybko i dodał :

 - Jestem wampirem.

Alison wykryła co było powodem załamania Chucka:

- Niech zgadnę chodzi o Elene?

Wampir nic nie odpowiedział . Alison powiedziała:

- Jeśli się wygadzasz będzie ci lżej. A komu masz się niby wygadać jak nie mnie. Więc mów o co chodz…- wampirzyca nie dokończyła bo Chuck wymamrotał :

- Pocałowałem ją wczoraj

Alison nie myślała, ze to ją tak zrani. Widocznie czuła coś więcej do niego, bo w innym przypadku nie obchodziłoby ją to tak bardzo:

- Oł – wyszeptała

Dalej ciągnął wampir:

- Pocałowałem ją i ona odwzajemniła pocałunek .

- To chyba powinieneś się cieszyć- powiedziała Alison z bólem w głosie

- Ale potem mnie odepchnęła i powiedziała, że kocha Stefana i że zawsze to będzie on.

Alison nie wiedziała co powiedzieć. Mając chwilkę ochłonęła trochę i powiedziała:

- To dla niej się zmieniłeś, ale po tym co powiedziała ci znowu jesteś starym Chuckiem ?

Wampir miał coś powiedzieć, ale wampirzyca nie dopuściła go do słowa tylko ukucnęła przed nim wzięła jego twarz w ręce i zmusiła go, zęby spojrzał jej prosto w oczy:

-Jeśli ją kochasz udowodnij, że źle postąpiła odrzucając cię a  nie potwierdzasz jej decyzję. I wiesz co ci jeszcze powiem.

- Nie, ale zaraz na pewno się tego dowiem – powiedział wampir

Alison nie zwróciła uwagi na to co powiedział Chuck tylko kontynuowała :

 -Nie musisz się dla nikogo zmieniać. Bądź taki jaki jesteś naprawdę a wiem, ze tam głęboko w sercu kryje się niesamowity człowiek, który chce tego co każdy- miłości.

Alison pomogła Chuckowi wstać . Wampirzyca pomogła wampirowi ogarnąć się ,po czym położyła go się do łóżka, gdzie zasnął od razu. Wampirzyca wpatrując się w śpiącego Chucka odebrała telefon .To był Tyler, który oznajmił jej, ze czarownica przyjedzie jutro popołudniu. Po rozłączeniu się Alison wpatrywała się w chwilę w śpiącego wampira. Nie wiedziała co ze sobą ma zrobić. Wybiegła z domu i poszła do Blair. Zapukała w drzwi. Po chwili otworzyła jej przyjaciółka:

- Jesteś sama?- zapytała Alison Blair

- Tak. Wejdź- odpowiedziała Blair . W tej samej chwili Alison wybuchła płaczem. Blair nie pytając o co chodzi przytuliła przyjaciółkę.

-Co się stało- zapytała Blair będąc już w środku nadal przytulając Alison.

- Jestem córką Katherine, która zawiązała ze mną więź, abym jej nie zabiła. Mój ojciec to wampir, który przepił mi ciało kołkiem. Zapomniałam dodać, że jest nieśmiertelny, bo pochodzi z rodziny pierwszych a na dodatek zakochałam się w wampirze, który kocha inną. Pieprzony Chuck.

Blair nic już nie mówiła tylko przytuliła Alison. Wiedziała, ze wampirzyca nie chciała już na nic odpowiadać. Po prostu była przy niej.

Dom Eleny- w trakcie rozmowy Alison i pijanego wampira

Elena czeka w swojej sypialni na swojego chłopaka, który miał przyjść. Nagle usłyszała pukanie do drzwi sypialni. Za drzwi wyłonił się spodziewany gość.

-  Elena prędko zeszła z łóżka i podeszła do Dina mówiąc:

- Co z nim?

- Zostawiłem ją z Alison. Ona się nim zajmie, bo mnie to w ogóle nie słucha.

Elena odetchnęła trochę z ulgą, że nic się nie stało w fizycznym sensie Chuckowi. Din zapytał po chwili:

- Dlaczego nie powiedziałaś mi, ze spotkałaś się z Chuckiem.

- Bo nie pytałeś a po za tym to było tylko kilka spotkań, na których piliśmy kawę albo jedliśmy lunch.

- To jest twoja wymówka, ze nie pytałem ?- wykrzyczał Din

- Ciszej, bo ciocia usłyszy . Nie wiem czemu się tak denerwujesz. Do niczego nie doszło między nami. Przyjaźnię się z nim tak samo jak ty z Alison. – Elena skłamała swojemu chłopakowi po czym podeszła do niego i go przytuliła.

Drogi pamiętniku

Wczoraj pocałował mnie Chuck a ja odwzajemniłam pocałunek .Powiedziałam zaś Dinowi, że między mną a jego bratem nic nie zaszło, bo nie mogłam pozwolić na to, żeby nieznaczący pocałunek miał wpłynąć na mój związek z Dinem. Ale czy on był nieznaczący? Co jeśli ten pocałunek był czymś więcej niż pomyłką, którą mogę zniszczyć swój związek.

Przepraszam, że dawno nie było wisu, ale nie miałam czasu. Mam nadzieję, że się podoba. Co sądzicie o tym rozdziale. A tak ogólnie to byłam ostatnio na kręglach. Nigdy wcześniej nie grałam w nie. Było świetnie. Polecam wszystkim . Można się świetnie zabawić z przyjaciółmi.